dinsdag 28 december 2010

Koester het kind in jezelf

Stel je eens voor dat je morgen wakker wordt.

Je opent je ogen en merkt dat er iets veranderd is.

In deze nacht ben je weer kind geworden.

Wat zou je dan doen?

Zou je schrikken en je uiterste best doen

om weer de volwassene te worden die je was?

Of zou je blij zijn en je verheugen om het kind

dat in jou wakker geworden is?

Zou je leven volgens de regels en afspraken

die wij in de volwassen wereld hebben gemaakt?

Of zou je speels, sprankelend, ondeugend en open zijn?

Op mijn 50ste verjaardag mocht ik zeggen wat ik wilde.

Daar hoefde ik niet lang over na te denken.

"Dan wil ik naar het nieuwe themapark rond Harry Potter!"

Een droom die onlangs werkelijkheid werd.

In Orlando, Florida, maakte ik kennis met de magie van HP.

Ik bezocht de tovenaarsschool Hogwarts,

bewonderde de bewegende schilderijen

en bezocht de winkel van toverstafmaker Olivander.

Wat ik daar meemaakte, zie je in het volgende filmpje:

http://www.youtube.com/watch?v=FIelfnH7YNE

Ik wens je toe dat je morgen wakker wordt

terwijl het kind in jou is ontwaakt.

Dat jouw leven speels, licht en luchtig mag zijn.

Koester het kind dat in jou woont en kom thuis bij jezelf.

woensdag 6 januari 2010

Leef mee met jezelf!

Op de drempel van het nieuwe jaar is het gebruikelijk terug te kijken naar het afgelopen jaar. Een jaar waarin sommigen van ons hun baan kwijtraakten en anderen hun zelfvertrouwen. Het was een jaar vol ups en downs waarin we werden uitgedaagd in onze kracht te gaan staan.
Voor mij werd 2009 het jaar waarin ik geconfronteerd werd met mijn eigen beperkingen. Ik ging als een speer, liet drie nieuwe websites bouwen en ontwikkelde een beroepsopleiding. Zonder het te beseffen, raasde ik nonstop door in de hoogste versnelling.
En toen werd ik stilgezet. Op een koude dag in januari werd ik aangereden door een bestelbus. De impact, die deze aanrijding had op mijn lichaam, geest en ziel, werd pas later duidelijk. Laten we zeggen dat ik een expert ben geworden in het verschijnsel post whiplash syndroom.
Dit was het startsein voor mijn eigen Reis naar Binnen. Ik leerde mijn eigen begrenzingen kennen en (h)erkennen, hoe moeilijk dat ook was. Ik werd gedwongen te zijn in plaats van te doen, en ontdekte wat ik werkelijk waard ben. En temidden van dit alles ontwikkelde in een vorm van compassie. Ik leerde mee te leven met mezelf, en mijzelf het voordeel van de twijfel te geven. Van alle dingen die je je voorneemt voor 2010 wil ik je vragen dit bovenaan te zetten.
Zorg met net zoveel toewijding voor jezelf als je dat voor je kinderen doet. Wees net zo vriendelijk en attent voor jezelf als je bent voor je vrienden en kennissen. Hou van jezelf zoals je nog nooit van iemand gehouden hebt. Jij bent de enige persoon die altijd bij jou zal zijn. De enige persoon die je nooit of te nimmer zal verlaten. Degeen die er was toen je geboren werd, en die er zal zijn wanneer je je laatste adem uitblaast.
Zet jezelf met stip op één. Dit is geen daad van egoïsme, maar een daad van compassie. Leef mee met jezelf, en het zal je veel meer opleveren dan alle goede voornemens bij elkaar. Als jij het leven leeft waar je van houdt, krijg je de zegen van boven. Dan wordt elke inspanning van jou verdubbeld, en word je een magneet voor goede dingen.
Laat 2010 het jaar worden waarin jij jouw eigen Reis naar Binnen gaat maken.
Ik wens je een goede reis!